قرآن اسلام را دین شادی می شمارد و نیز با شادی های دنیا مخالف نیست، بلکه آن شادی هایی را خوب می داند که موجب لطمه به دیگران و همچنین دارای قبح اخلاقی و مذهبی نباشد و تضییع حقوق خداوند را در بر نداشته باشد. از نگاه دین مهمترین عوامل شادی زا در زندگی انسانها عبارتنداز: مبحوبیت،مقبولیت ،موفقیت ، ایمان،هویت ملی و فرهنگی ،خلاقیت،تجربه های عارفانه،حل مسله،پرهیز از گناه،رضایت و تحمل،تبسم و خنده،تنوع ظاهری،بوی خوش،کاروتلاش،تفریح و تفرج،سیر و سفر،تفکر در آفرنش و کشف

برگزاری جشن تولد دانش آموزان در کلاس های درس جهشی در انگیزش و شادکامی آن ها به شمار می رود. دانش آموزان خود را در فضایی صمیمی حس کرده و میلاد دوست خود را تبریک گفته، در شادی وی شریک شده و با او همدلی می کنند. همراه بودن این جشن با آهنگ های شاد این حس را دو چندان خواهد کرد. همچنین می توان با دانش آموزان هماهنگ کرد و از قبل برنامه هایی شادتر نیز تدارک دید. والدین نیز از چنین برنامه هایی استقبال ویژه ای به عمل می آورند.

کاش می شد خنده را تدریس کرد کارگاه خوشدلی تاًسیس کرد کاش می شد عشق را تعلیم داد ناامیدان را امید و بیم داد شاد بود و شادمانی را ستود با نشاط دیگران ، دلشاد بود کاش می شد دشمنی را سر برید دوستی را مثل شربت سر کشید دشمن بی رحمی و اجحاف بود دوستدار نیکی و انصاف بود کاش می شد پشت پا زد بر غرور دور شد از خود پسندی، دور دور با صفا و یکدل و آزاده بود مثل شبنم بی ریا و ساده بود از دو رنگی و ریا پرهیز کرد کینه را در سینه حلق آویز کرد کاش می شد ساده و آزاد زیست در

دانش‌آموزان ساعاتی از روز را در مدرسه می‌گذرونن و اگه فضاسازی مناسبی در مدارس انجام بشه، به شاد زیستن فرزندان خود کمک کردیم. ‏شاداب سازی مدارس را بایستی در ابعاد ظاهری و ابعاد معنوی جست و جو کرد. نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانش‌آموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی میشه.